ممنوعیت واردات خودرو در سال 1400 ادامه خواهد داشت

ممنوعیت واردات خودرو در سال 1400 ادامه خواهد داشت


با تصویب کمیسیون تلفیق بودجه مجلس شورای اسلامی، واردات خودرو به کشور در سال آینده همچنان ممنوع است. صرفا خودروهای حاضر در مناطق آزاد به‌طور مشروط می‌توانند وارد دیگر نواحی (سرزمین اصلی) شوند.

 

به گزارش ایران جیب، با تصویب کمیسیون تلفیق بودجه مجلس شورای اسلامی، واردات خودرو به کشور در سال آینده همچنان ممنوع است، بااین‌حال خودروهای حاضر در مناطق آزاد به‌طور مشروط می‌توانند وارد سرزمین اصلی شوند. آن طور که سخنگوی کمیسیون تلفیق بودجه اعلام کرده، طبق مصوبه این کمیسیون و به منظور تنظیم بازار خودروهای وارداتی، دولت مکلف است ضمن شناسایی خودروهای خارجی «غیرآمریکایی» موجود در مناطق آزاد، اقدامات لازم برای ثبت سفارش و ورود آن‌ها به سرزمین اصلی را انجام دهد.

به گفته رحیم زارع، حقوق گمرکی و سود بازرگانی متناسب و مشروط، ظرف مدت یک ماه از تاریخ ابلاغ این قانون، توسط کمیته موضوع ماده یک قانون مقررات صادرات و واردات تعیین و توسط دولت ابلاغ می‌شود. وی تأکید کرده «براساس این مصوبه، نرخ سود بازرگانی در تناسب با نوع خودرو و سال ساخت باید به‌گونه‌ای تنظیم شود که در مقایسه قیمت‌های کف بازار، منجر به سود غیرمتعارف (بیش از 20 درصد) برای وارد کنندگان نشود.»  به گفته سخنگوی کمیسیون تلفیق، در صورت مشاهده روند فزاینده تفاوت میان قیمت‌های کف بازار و وارداتی‌ها، دولت می‌تواند نسبت به تجدیدنظر در نرخ سود بازرگانی اقدام کند.

طبق آنچه از متن مصوبه کمیسیون تلفیق بودجه مجلس بر‌می‌آید، واردات خودرو به کشور آزاد نشده، بلکه تنها امکان ورود خودروهای موجود در گمرکات مناطق آزاد (آن هم غیر آمریکایی‌ها) به سرزمین اصلی فراهم آمده است. این در حالی است که با اعلام این مصوبه، تصوراتی اشتباه مبنی بر لغو ممنوعیت واردات خودرو به کشور ایجاد شد. مصوبه کمیسیون تلفیق بودجه در واقع می‌گوید خودروهای خارجی موجود در گمرکات مناطق آزاد، به شرط آمریکایی نبودن و همچنین قیدهای مربوط به نرخ سود بازرگانی و قیمت، وارد سرزمین اصلی شوند. همچنین یک شرط دیگر نیز برای ورود این خودروها به سرزمین اصلی در نظر گرفته شده و آن، واردات آن‌ها به مناطق آزاد تا تاریخ انتهای آذر امسال است. در واقع خودروهای خارجی که تا پایان آذر سال 99 وارد مناطق آزاد و ارز آن‌ها پرداخت شده است، با پرداخت عوارض مالیات و حقوق گمرکی امکان ورودشان به داخل کشور وجود خواهد داشت. این قید زمانی البته در حالی است که واردات خودرو به کشور از دوسال‌ونیم پیش ممنوع شده و بنابراین بسیار بعید است اخیرا خودرویی وارد شده باشد.

با تصویب نهایی این مصوبه، در واقع قرار است تکلیف خودروهای مانده در گمرکات مناطق آزاد مشخص شود و هدف از ورود آن‌ها، تنظیم بازار خودروهای خارجی در کشور است. بازار وارداتی‌ها طی دوسال‌ونیم گذشته با توجه به ممنوعیت واردات و همچنین رشد نرخ ارز، شدیدا ملتهب شد، تا جایی که قدرت خرید برای عامه مردم از دست رفت. به تبع انفجار قیمت در بازار وارداتی‌ها، خودروهای داخلی نیز تحریک شدند و کف قیمت آن‌ها با توجه به بلندتر شدن ارتفاع قیمت خودروهای خارجی بالا آمد. اینکه خودروهایی مانند هایما اس7، پژو 2008 و سراتو قیمت‌های میلیاردی را در بازار ثبت کردند، یک دلیلش نبود رقیب خارجی بود.

مالکان این خودروها وقتی دیدند نرخ وارداتی‌ها صعودی شدید را تجربه کرده است، به همان نسبت قیمت امثال 2008 و سراتو را بالا بردند. حالا اعضای کمیسیون تلفیق به‌جای لغو ممنوعیت واردات خودرو به کشور، راهکاری ساده‌تر و طبعا کم‌اثرتر را برای تنظیم بازار در نظر گرفته‌اند و این در حالی است که بعید به نظر می‌رسد خودروهای خارجی مناطق آزاد با توجه شروط مربوطه (آمریکایی نبودن و درنظرگرفتن سود بازرگانی برای آن‌ها) و همچنین محدودیت تعدادی، بتوانند این هدف (تنظیم بازار) را محقق کنند. واردات خودرو به کشور از انتهای خرداد 97 ممنوع شد و تا به امروز نیز تلاش‌ها برای لغو این ممنوعیت ناکام مانده است. البته هم‌زمان در مجلس شورای اسلامی و وزارت صمت، برنامه‌هایی برای لغو ممنوعیت واردات خودرو در حال پیگیری است؛ اما فعلا هیچ‌کدام از آن‌ها قطعی و نهایی نشده است. مجلسی‌ها در طرح تحول خودرو، به‌دنبال آزادسازی واردات بدون انتقال ارز از داخل هستند و وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز گویا در طرح پیشنهادی خود با نام اصلاح صنعت خودرو، نیم نگاهی به ازسرگیری ورود خودروهای خارجی به کشور دارد. 

 

https://www.zoomit.ir/car-news/366716-the-ban-on-car-imports-continues-in-iran/

 


بررسی گلکسی A31 سامسونگ

بررسی گلکسی A31 سامسونگ

گلکسی A31 گوشی اقتصادی سامسونگ نسخه‌‌ای مقرون‌به‌صرفه‌تر از گلکسی A51 میان‌رده‌ی محبوب کره‌ای‌ها به‌حساب می‌آید. با بررسی گلکسی A31 همراه زومیت باشید.

در بین همه گوشی‌های سامسونگ، سه مدل گلکسی A11 و گلکسی A21 و گلکسی A31 جزو بهترین و طبیعتا پرفروش‌ترین گوشی‌های اقتصادی این شرکت کره‌ای محسوب می‌شوند. حال که بیشتر ما توان خرید گوشی‌های میان‌رده یا پرچم‌دار را نداریم، ناگزیر باید به خرید گوشی‌های اقتصادی روی بیاوریم. پیش‌تر در زومیت بررسی گلکسی A11 و بررسی گلکسی A21s را منتشر کردیم. اکنون سراغ گلکسی A31، برترین گوشی اقتصادی سامسونگ می‌رویم؛ محصولی که حدود 30 تا 40 درصد از دو مدل دیگر گران‌تر است؛ ولی امکانات به‌مراتب بهتری ارائه می‌دهد. برای نمونه، می‌توانیم به نمایشگر Super AMOLED، حسگر اثرانگشت زیر نمایشگر، دوربین‌های بهتر، قدرت پردازشی و ظرفیت باتری بیشتر اشاره کنیم. گوشی سامسونگA31 شباهت‌های بسیار زیادی به گوشی محبوب گلکسی A51 دارد و به‌جز چند مورد جزئی که به کیفیت فیلم‌برداری و عکاسی واید مربوط می‌شود، تفاوت چشمگیری با آن ندارد.

 

گلکسی A31 اوایل فروردین امسال به‌عنوان رقیب مستقیم گوشی شیائومی ردمی نوت 9 معرفی شد. در تبلیغات این گوشی، سامسونگ تمرکز ویژه‌ای بر دوربین چهارگانه‌، صفحه‌نمایش تمام‌صفحه‌ی AMOLED، شارژدهی باتری 5000 میلی‌آمپرساعتی و طراحی جمع‌وجور آن می‌کند. حال باید دید که ویژگی‌های یادشده در دنیای واقعی چه عملکردی از خود به‌نمایش می‌گذارد. درادامه، با بررسی گلکسی A31 همراه زومیت باشید. گوشی هوشمند گلکسی ای 31 را شرکت داریا همراه برای بررسی دراختیار زومیت قرار داده است.

طراحی

از گلکسی A01 گرفته تا گلکسی A71، تقریبا تمام محصولات پایین‌رده و میان‌رده‌ی سامسونگ ساختار پلاستیکی دارند؛ بنابراین، مایه‌ی تعجب نیست اگر در‌این‌میان گلکسی A31، میان‌رده‌ی اقتصادی سامسونگ، تافته‌ی جدابافته نباشد و در همین استراتژی بگنجد. غیر از پوشش شیشه‌ای نمایشگر، تمام بخش‌های دیگر بدنه‌ی گلکسی A31 از جنس پلاستیک هستند؛ اما پوشش براق بدنه و لبه‌های انحنادار پنل پشتی به‌همراه الگوی هندسی و رنگ گرادیانی آن حس‌وحال محصولی با بدنه‌ی شیشه‌ای را القا می‌کند. 

 

در طیف میان‌رده‌‌های مقرون‌به‌صرفه‌ی سامسونگ، گلکسی A31 در طبقات پایین جای می‌گیرد؛ ازاین‌رو، در‌مقایسه‌با محصولی همچون گلکسی A51 می‌توان ضعف‌هایی را در طراحی ظاهری آن یافت. حاشیه‌های قطورتر و استفاده از بریدگی قطره‌ای به‌جای حفره‌ای کوچک برای میزبانی از دوربین سلفی را می‌توان از‌جمله‌ی همین ضعف‌ها دانست. نمایشگر 6?4 اینچی گلکسی A31 تقریبا 84?9 درصد از نمای مقابل (در‌مقایسه‌با نسبت 87?4 درصدی نمایشگر به بدنه در گلکسی A51) را دراختیار دارد و حاشیه‌های صفحه‌نمایش از سه‌طرف باریک و در لبه‌ی پایین نسبتا قطور هستند.

وزن گوشی A31 با وجود بهره‌گیری از نمایشگر کوچک‌تر (6?4 دربرابر 6?5 اینچ) در‌مقایسه‌با گلکسی A51 حدود 13 گرم سنگین‌تر و 185 گرم است؛ اما ابعاد 8?6 در 73?1 در 159?3 میلی‌متری درکنار نسبت‌تصویر کشیده‌ و باریک 20:9 صفحه‌نمایش، ارگونومی بسیار مناسبی به‌ارمغان می‌آورد؛ به‌طوری‌که فردی با داشتن دست‌های متوسط‌، بدون مشکل خاصی می‌تواند به کل عرض نمایشگر و کلیدهای فیزیکی گلکسی ای 31 دسترسی داشته باشد. افزون‌براین به‌لطف جنس پلاستیکی بدنه، گوشی از روی دست سُر نمی‌خورد.

 

نمای پشتی گلکسی A31 به گوشی‌های گلکسی A51 و گلکسی A71 بسیار شبیه است. دوربین پشتی مانند اغلب محصولات جدید سامسونگ، با چینشی Lشکل درون صفحه‌ای مستطیلی با برآمدگی بسیار ناچیز در گوشه‌ی سمت چپ قرار دارد. افزون‌براین، الگوی هندسی و خطوط متقاطع و هاشورهای عمودی روی سطح پنل پشتی به‌چشم می‌خورد و رنگ گرادیانی آن در برخورد پرتوهای نور، درست‌ مانند منشور، هاله‌ای از رنگ‌های رنگین‌کمانی را به‌نمایش می‌گذارد. گلکسی A31 در چهار رنگ مشکی، آبی، قرمز و سفید ‌فروخته می‌شود که از بین آن‌ها، نسخه‌ی آبی به رنگ بنفش بیشتر شباهت دارد.

کلیدهای فیزیکی پاور و کنترل صدای گلکسی A31 پلاستیکی هستند و در ارتفاع مناسبی از لبه‌ی سمت راست گوشی قرار دارند. دسترسی به این کلیدها آسان است و نوع بازخوردشان رضایت‌بخش ارزیابی می‌شود. لبه‌ی سمت چپ گوشی درگاه دو سیم‌کارت و درگاه مجزای کارت حافظه‌ی microSD را در بطن خود دارد؛ درحالی‌که لبه‌ی پایین گوشی از درگاه شارژ USB 2.0 Type-C و جک 3?5 میلی‌متری هدفون و دریچه‌ی اسپیکر تکی دستگاه میزبانی می‌کند. گوشی اقتصادی سامسونگ ماژول NFC و گیرنده‌ی رادیو FM را نیز دراختیار کاربر می‌گذارد.

 

کره‌ای‌ها به‌جای حسگر اثرانگشت عادی از نمونه‌ی اپتیکال زیر نمایشگر در گلکسی A31 استفاده کرده‌اند. این حسگر دقت مناسبی دارد؛ اما برای شناسایی انگشت کاربر نیازمند چند ثانیه زمان است.

گلکسی A31 با درنظرگرفتن برچسب قیمتی اقتصادی‌اش، محصولی خوش‌ساخت به‌حساب می‌آید؛ اما تنها ضعف‌های ساختاری آن را می‌توان مقاومت کمتر پوشش پلاستیکی مقابل خط‌وخش در‌مقایسه‌با شیشه و استعداد بسیار زیاد بدنه در جذب چربی یا آثار انگشت و فقدان چراغ LED اعلان‌ها دانست. همچنین با فشردن انگشت و کشیدن آن روی پنل پشتی، متوجه برآمدگی عجیبی در مجاورت ماژول دوربین خواهید شد که احتمالا مربوط به سوکت باتری است.

نمایشگر و اسپیکر

هر سه گوشی عرضه‌شده در سری A30 به نمایشگرهای OLED مجهز شده‌اند و به‌جز گلکسی A30s که از پنل HD+ استفاده می‌کند، دو گوشی دیگر این سری، یعنی سامسونگ A30 و A31، نمایشگرهایی FHD+ دارند. نمایشگر 6?4 اینچی و 20:9 گلکسی A31 به‌لطف وضوح 2400 در 1080 پیکسل (تراکم 411 پیکسل‌براینچ) تصاویر بسیار شارپی به‌نمایش می‌گذارد و به‌خوبی تفاوتش از این نظر با سری A20 را به‌رخ می‌کشد. نمایشگر گلکسی A31 متأسفانه از HDR پشتیبانی نمی‌کند که برای گوشی اقتصادی ضعف بزرگی محسوب نمی‌شود؛ اما پشتیبانی از فضای رنگی گسترده‌ای مثل DCI-P3 در نمایشگر A31 امتیاز مهمی است.

 

در آزمایش روشنایی ما، هنرنمایی A31 آغاز می‌شود. با اینکه بین بالا و پایین نمایشگر تفاوتی 70 نیتی (حالت تنظیم دستی) و 150 نیتی (در حالت تنظیم خودکار) در روشنایی حداکثر وجود دارد؛ اما اعداد به‌دست‌آمده در آزمایش برای گوشی اقتصادی عالی هستند. نمایشگر گلکسی A31 با رسیدن به روشنایی 1170 نیت با الگوی 50 درصدی و 951 نیت در حالت تمام‌سفید در قواره‌ی گوشی پرچم‌دار عمل می‌کند. مشکی عمیق و کنتراست بی‌نهایت و ترکیب آن با روشنایی درخورتوجه تجربه‌ی دیداری بسیار مطلوبی فراهم می‌کند.

روشنایی حداقل 3?35 نیتی متوسط و در حد مقبول ارزیابی می‌شود و ترکیب آن با قابلیت فیلتر نور آبی استفاده از گوشی در فضاهای تاریک را ساده‌تر می‌کند. ازنظر زاویه‌ی دید نیز همانند دیگر نمایشگرهای OLED، نمره‌ی بسیار مناسبی به A31 تعلق می‌گیرد. حسگر نور نیز در طول آزمایش واکنش سریع و صحیحی به وضعیت نوری محیط و آزمایش نشان داد؛ موضوعی که در A21s کمی آزاردهنده بود. هنگام استفاده‌ی گوشی در فضای باز به‌لطف روشنایی و کنتراست عالی آن مشکلی جدی نخواهید داشت.

 

 

ر بحث رنگ‌ها، پوشش 97?8 درصدی DCI-P3 را در حالت Vivid و پوشش 96?7 درصدی را در حالت Natural شاهد هستیم که به‌معنی تضمین طراوت رنگ‌ها در نمایشگر است. گلکسی A31 برخلاف برادران ارزان‌ترش در سری گلکسی A20، تنظیمات رنگ و تعادل رنگ سفید را دراختیار کاربر می‌گذارد. در آزمایش تعادل رنگ سفید، این گوشی با ثبت 7059 کلوین در حالت Vivid راضی‌کننده عمل می‌کند؛ بدین‌معنی که سردی آزاردهنده و ملموسی مشاهده نمی‌شود. از‌نظر دقت رنگ، خطای میانگین 4?8 در حالت Vivid و 3 در حالت Natural دیده می‌شود که کاملا باتوجه‌به فضای رنگی این حالت‌ها مناسب است. نمایشگر را باید مهره‌ی مهم سامسونگ در گوشی A31 دانست که به‌راحتی رقبای مجهز به پنل LCD را کنار می‌زند.

بلندگوی تکی گلکسی A31 در لبه‌ی پایین جای دارد و مطابق‌ انتظار برنده‌ی هیچ رقابتی در‌زمینه‌ی تجربه‌ی صوتی نمی‌شود. بلندی صدا در سطح متوسطی قرار می‌گیرد و بازتولید فرکانس‌های بلند با نویز نسبتا زیادی همراه است و فرکانس‌های کوتاه نیز کوبندگی مدانتظارمان را ندارند؛ البته مکالمات به‌صورت شفاف به‌گوش می‌رسند. کره‌ای‌ها همراه ‌با گلکسی A31 ایرفون‌های ساده‌ای نیز ارائه می‌دهند که به‌راحتی داخل گوش نمی‌شینند؛ اما حداقل ازنظر بلندی صدا و تجربه‌ی موسیقایی ناامیدکننده ظاهر نمی‌شوند.

نرم‌افزار و رابط کاربری

درحالی‌که سامسونگ هم‌اکنون روی نسخه‌ی بتای One UI 3 کار می‌کند و از مدتی پیش انتشار به‌روزرسانی One UI 2.5 را نیز آغاز کرده است، گلکسی A31 را به‌صورت پیش‌فرض با سیستم‌عامل اندروید 10 و پوسته‌ی اختصاصی One UI 2.1 عرضه می‌کند. نسخه‌ی 2?1 از رابط کاربری اختصاصی سامسونگ به‌روزرسانی جزئی و محدودی برای One UI 2 به‌حساب می‌آید که قابلیت‌های اندکی همچون Quick Share و Music Share را به‌همراه بهبودهایی در نرم‌افزار دوربین به‌ارمغان می‌آورد.

 

چنانچه در دو سال گذشته با گوشی‌های جدید مبتنی‌بر One UI سامسونگ کار کرده باشید، محیط رابط کاربری گلکسی A31 برایتان آشنا خواهد بود. قرارگیری اغلب قابلیت‌ها و گزینه‌ها در نیمه‌ی پایینی رابط کاربری برای دسترسی راحت‌تر کاربر و جابه‌جایی در محیط رابط کاربری با ژست‌های حرکتی و پوسته‌ی تیره در سطح سیستم از‌جمله ویژگی‌های کلیدی One UI‌ به‌شمار می‌آیند. گلکسی A31 درکنار پلی‌استور، فوتوز و گوگل کروم، فروشگاه اپلیکیشن، گالری و مرورگر اینترنت سامسونگ را نیز در بطن خود دارد. همچنین، اپ‌های مایکروسافت شامل آفیس، وان‌درایو، لینکدین و آگوست‌لوک درکنار نتفلیکس و فیسبوک روی گوشی سامسونگ نصب شده‌اند و امکان حذف آن‌ها نیز دردسترس نیست.

گلکسی A31 تجربه‌ی کاربری رضایت‌بخشی ارائه می‌دهد و جابه‌جایی بین بخش‌های مختلف آن با نرمی انجام می‌شود؛ هرچند گاهی کُندی‌هایی را در فراخوانی برخی از بخش‌های رابط کاربری می‌توان مشاهده کرد.

دوربین

گلکسی A31 از ترکیب آشنا و چهارگانه‌ی واید، اولتراواید، ماکرو و عمق‌سنج به‌عنوان دوربین پشتی استفاده می‌کند؛ ترکیبی که پیش‌تر با گوشی‌های دیگر سامسونگ و تولیدکنندگان دیگر تجربه کرده‌ایم. محصول اقتصادی کره‌ای‌ها به‌ترتیب از ماژول‌های 48 و 8 به‌همراه دو ماژول 5 مگاپیکسلی در دوربین پشتی خود بهره می‌گیرد. درادامه، با جزئیات مربوط به هر دوربین آشنا خواهیم شد.

 

 

دوربین گلکسی ای 31 نیز همانند سایر محصولات اقتصادی سامسونگ در زمینه‌ی نرم‌افزار و رابط کاربری قابلیت‌های محدودی دارد. حالت‌های استفاده از دوربین به پنج حالت عکاسی خودکار، فیلم‌برداری، پرتره با افکت بوکه (Live Focus)، پانوراما و حرفه‌ای محدود می‌شود که گزینه‌ی آخر تنها امکان تغییر ISO (بین سطوح 100، 200، 400 و 800) و تراز سفیدی (2300 تا 10 هزار کلوین) و سطح نوردهی را فراهم می‌سازد. رابط کاربری دوربین سازوکار متفاوتی با محصولات دیگر سامسونگ ندارد و حالت‌های دوربین در نوار پایینی را می‌توان شخصی‌سازی کرد. دو گزینه برای جابه‌جایی بین دو دوربین واید و اولتراواید وجود دارد و در‌نهایت، از نوار بالایی به گزینه‌هایی همچون تنظیمات، فیلترها، نسبت تصویر، استیکرهای واقعیت افزوده، تایمر و فلش نیز می‌توان دسترسی داشت.

دوربین واید گلکسی A31 از حسگر 48 مگاپیکسلی و 1/2.25 اینچی تتراسل سامسونگ (ISOCELL GM2) با مدل S5KGM2 استفاده می‌کند؛ ماژولی که در گوشی‌های دیگری همچون ردمی نوت 9s و گلکسی A51 و گلکسی A80 نیز به‌کار می‌رود. این حسگر 48 میلیون پیکسل 0?8 میکرومتری را روی سطحش دارد و لنزی 26 میلی‌متری با دیافراگم نه‌چندان گشوده‌ی f/2.0 را مقابل خود می‌بیند. مطابق انتظار، دوربین اصلی از لرزش‌گیر اپتیکال بهره نمی‌برد؛ اما برای فوکوس روی سوژه از فناوری فوکوس خودکار تشخیص فاز (PDAF) کمک می‌گیرد.

 

 

گلکسی ای 31 براثر استفاده از فیلتر رنگی Quad Bayer یا Tetracell (مطابق نام‌گذاری سامس.000000000000000ونگ) برای افزایش حساسیت حسگر به نور، داده‌های مربوط به هر چهار پیکسل مجاور را ترکیب می‌کند و بدین‌ترتیب، به‌صورت پیش‌فرض عکس‌هایی با وضوح 12 مگاپیکسلی می‌گیرد؛ البته امکان عکاسی با وضوح 48 مگاپیکسل نیز ازطریق الگوریتم Remosaic و تقریب رنگ‌های فیلتر Bayer عادی وجود دارد.

 

منبع : زومیت


کشف راهحلی دقیق برای مسئله ریاضی سادهای پس از قرنها

 

کشف راه‌حلی دقیق برای مسئله ریاضی ساده‌ای پس از قرن‌ها

ریاضی‌دانان سال‌ها است به‌دنبال راه‌حلی ساده برای مسئله‌ی بز محصور هستند. حالا یکی از دانشمندان موفق شده است پاسخ دقیق این مسئله را بیابند.

ن مسئله بودند و با اینکه توانستند راه‌حل‌هایی برایش پیدا کنند، پاسخ‌ها ناقص و مبهم بودند. مارک میرسون، ریاضی‌دان آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده‌ی آمریکا، درباره‌ی این موضوع می‌گوید:

حتی پس از 270 سال، هنوز کسی پاسخ دقیقی برای مسئله‌ی بز محصور پیدا نکرده است. راه‌‌حل فقط به‌صورت تقریبی ارائه شده است.

در آغاز سال ریاضیدانی آلمانی به نام اینگو اولیسچ در نهایت موفق به پیشرفت در حل این مسئله شد و راه‌حلی دقیق را برای آن پیدا کرد. گرچه این راه‌حل از دیدگاه خواننده چندان مناسب و مستقیم نبود. بااین‌حال به گفته‌ی مایکل هریسون، ریاضیدن دانشگاه کارنیگ ملون:

پاسخ اولیسچ اولین پاسخ دقیق برای طول طناب است و پیشرفت مهمی به شمار می‌رود.

البته دستیابی به پاسخ دقیق برای مسئله‌ی بز محصور متون ریاضی یا پژوهش‌ها را متحول نخواهد کرد؛ زیرا به‌عقیده‌ی اولیسچ این مسئله، مسئله‌ای منزوی است و ربط زیادی به مسائل دیگر ندارد و در نظریه‌ی ریاضیات تعبیه نشده است؛ اما مسائل سرگرم‌کننده‌ی این‌چنینی می‌توانند ایده‌های جدید ریاضی را ارائه کنند و به پژوهشگران در یافتن راه‌حل‌های جدید برای مسائل دیگر کمک کنند.

درون و بیرون زمین

اولین مسئله‌‌ی مشابه بز محصور در سال 1748 در مجله‌ی The Ladies Diary منتشر شد. در سناریو اصلی مسئله، اسبی برای غذاخوردن در پارک جنتلمن محصور شده است. در این نمونه، اسب خارج از حصار قرار دارد. اگر طول طناب به‌اندازه‌ی محیط حصار باشد، حداکثر مساحت تغذیه‌ی اسب چقدر است؟ این نسخه در گروه مسئله‌ی «خارجی» دسته‌بندی شده است؛ زیرا اسب خارج از حصار دایره‌ای قرار دارد. پاسخ به مسئله‌ی یادشده در نسخه‌ی 1749 مجله‌ی Diary منتشر شد. این مسئله را شخصی به‌نام آقای هیت با استفاده از جدول لگاریتمی حل کرد. پاسخ هیت 76257.86 یارد مربع برای طناب 160 یاردی بود که تقریبا راه‌حلی دقیق به‌شمار می‌رفت.

در سال 1894، مسئله دوباره در اولین نسخه‌ از ماهنامه‌ی ریاضی آمریکایی با عنوان مسئله‌ی چرنده‌ای در حصار مطرح شد؛ ولی این بار بدون اشاره‌ به حیوانات مزرعه. این نوع مسئله در دسته‌ی فضای داخلی قرار می‌گیرد و دشوارتر از مسئله‌ی خارج از حصار است. در مسئله‌ی خارج از حصار، حل مسئله با شعاع دایره و طول طناب آغاز و مساحت محاسبه می‌شود. همچنین، می‌توان ازطریق انتگرال مسئله را حل کرد.

در سال‌های بعد، ماهنامه‌ی ریاضی انواع مختلفی از مسئله‌ی فضای داخلی را منتشر کرد که به‌جای بز، از اسب نام برده بود و حصارها هم به شکل‌های دایره و مربع و بیضی بودند؛ اما در دهه‌ی 1960، به‌دلایل نامعلومی بزها جای اسب‌های را در مسئله‌ی چرنده در حصار گرفتند. این در حالی است ‌که به‌گفته‌ی مارشال فریسرِ ریاضی‌دان، بزها معمولا کمتر تابع افسار هستند.

بزها در ابعاد بزرگ‌تر

در سال 1984، فریزر مسئله را از حالت مسطح خارج کرد و آن را به ابعاد بزرگ‌تر تعمیم داد. او مسئله را به این صورت تغییر داد: چقدر طناب لازم است تا بز بتواند دقیقا نیمی از حجم کره‌ی n بعدی بچرد؟ در این مسئله، n به‌سمت بی‌نهایت میل می‌کند. میرسون خطایی منطقی را در این مسئله کشف کرد و همان سال اشتباه فریزر را تصحیح کرد؛ اما به یک نتیجه رسید: با میل n به مست بی‌نهایت، نسبت طناب افسار به شعاع کره به رادیکال دو می‌رسد.

به‌گفته‌ی میرسون، روش به‌ظاهر پیچیده‌ی یادشده برای حل مسئله‌ در فضای چند‌بُعدی، یافتن راه‌حل را آسان‌تر می‌سازد. او می‌افزاید:

در ابعاد بی‌نهایت به پاسخ شفافی می‌رسیم؛ درحالی‌که در دو بُعد چنین پاسخ واضحی وجود ندارد.

 

مسئله‌ی بز محصور به دو شکل مطرح می‌شود؛ اما همیشه با بزی آغاز می‌شود که به حصاری مدوّر بسته شده است. نسخه‌ی داخلی بدین‌صورت مطرح می‌شود: اگر بز بخواهد دقیقا به نیمی از ناحیه‌ی محصور دسترسی پیدا کند، چقدر طناب لازم است؟ نسخه‌ی خارجی بدین‌ترتیب مطرح می‌شود: با وجود طول مشخص طناب و محیط حصار، بز به چقدر از مساحت خارجی دسترسی پیدا خواهد کرد؟ گفتنی است در این نمونه، طول طناب برابر با محیط حصار است.

مایکل هافمن، از ریاضی‌دانان آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده‌ی آمریکا، در سال 1998 مسئله را به‌ گونه‌ای دیگر توسعه داد. هدف این مسئله اندازه‌گیری مساحت موجود برای گاوی است که به خارج از سیلوی دایره‌ای بسته شده است. هافمن تصمیم گرفت فضای خارجی را نه‌تنها برای دایره، بلکه برای هر منحنی مسطح دیگری از‌جمله بیضی و حتی منحنی‌های غیر‌بسته توسعه دهد.

اخیرا گراهام جیمسون، ریاضی‌دان دانشگاه لنکستر، نمونه‌ی سه‌بُعدی مسئله‌ی داخل حصار را همراه‌با پسرش، نیکولاس، حل کرده است. ازآنجاکه بزها نمی‌توانند به‌راحتی در سه بُعد حرکت کنند، جیمسون در مقاله‌ی سال 2017 این مسئله را «مسئله‌ی پرنده» نامید: اگر پرنده‌ای را داخل قفل کروی ببندید، چقدر افسار یا بند لازم است تا پرنده بتواند به نیمی از حجم قفس دسترسی پیدا کند؟

با وجود تمام تغییرات، راه‌حل دقیق مسئله‌ی دوبُعدی داخلی حصار از سال 1894 مبهم باقی مانده بود تا اینکه اولیسچ در سال جاری راه‌حلش را ارائه کرد. او کار روی این مسئله را در سال 2017 و پس از دریافت مدرک دکتری از دانشگاه مانستر آغاز کرد. اولیسچ به‌دنبال توسعه‌ی روشی جدید برای حل مسئله بود.

مسئله‌ی بز را می‌توان به معادله‌ای غیرجبری تبدیل کرد که براساس تعریف، توابع مثلثاتی مثل سینوس و کسینوس را شامل می‌شود؛ اما هدف اولیسچ تبدیل مسئله به معادله‌ای رام‌شدنی بود. او متوجه شد با استفاده از تحلیل پیچیده می‌تواند به چنین راه‌حلی دست پیدا کند. تحلیل پیچیده شاخه‌ای از ریاضیات است که از ابزار تحلیلی مانند حسابان برای توصیف اعداد پیچیده استفاده می‌کند. ریاضی‌دانان قرن‌هاست که از تحلیل پیچیده استفاده می‌کنند؛ ولی اولیسچ اولین‌بار از این روش برای حل مسئله‌ی بز گرسنه استفاده کرده است.

اولیسچ با استفاده از تحلیل پیچیده موفق شد معادله‌‌ی غیرجبری خود را به تعریف هم‌ارزی از طول طناب تبدیل کند که امکان چریدن بز در نیمی از حصار را می‌دهد. به‌بیان‌دیگر، او در‌نهایت با فرمول ریاضی دقیقی به این مسئله پاسخ داد؛ اما راه‌حل اولیسچ به‌سادگی ریشه‌ی مربع 2 نیست. بااین‌حال، او دستیابی به راه‌حل دقیق را ارزشمند می‌داند؛ حتی اگر ساده و تمیز نباشد. اولیسچ فعلا مسئله‌ی بز محصور را کنار گذشته است؛ ولی ریاضی‌دانان دیگر ایده‌های خود را دارند. برای مثال، هریسون در مقاله‌ای از ویژگی‌های کره برای تعمیم سه‌بُعدی مسئله‌ی بز محصور استفاده کرده است. او می‌گوید:

در ریاضیات یافتن روش‌های جدید برای رسیدن به پاسخ ارزشمند است؛ حتی اگر مسئله قبلا حل شده باشد؛ زیرا می‌توان مسئله را به روش‌های مختلفی تعمیم داد.

هافمن قدری خوش‌بین‌تر است. معادله‌ی غیرجبری اولیسچ به معادلات غیرجبری هافمن در مقاله‌ی سال 2017 ربط دارند و هافمن با بررسی مقاله‌‌ی سال 1953 به این معادلات علاقه‌مند شد. او راه‌‌حل‌های موازی را‌ برای حل مسئله در نظر دارد و می‌گوید:

تمام پیشرفت‌های علم ریاضی از کشف‌های بنیادی سرچشمه نمی‌گیرند. گاهی با بررسی روش‌های کلاسیک و یافتن زاویه‌ای جدید می‌توان به نتایج جدید دست یافت.

https://www.zoomit.ir/

 

 


9911 نفر برای مشارکت در آزمایش واکسن ایرانی کرونا داوطلب شدند

9911نفر برای مشارکت در آزمایش واکسن ایرانی کرونا داوطلب شدند

 

برای مشارکت در آزمایش بالینی واکسن ایرانی کرونا که توسط ستاد اجرایی فرمان امام ساخته شده است، 9911 نفر اعلام آمادگی کردند.

واکسن شفافارمد مربوط به ستاد اجرایی فرمان امام، اولین واکسن ایرانی است که توانسته تأییدیه سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت برای انجام آزمایش بالینی روی انسان را دریافت کند. در مدت‌زمان یک‌روزه‌ای که برای ثبت ‌نام مشارکت‌کنندگان در تست انسانی این واکسن اعلام شد، بیش از 9 هزار نفر برای شرکت در آزمایش اعلام آمادگی کرده‌اند.

حجت نیکی ملکی، رئیس مرکز اطلاع‌رسانی ستاد اجرایی فرمان امام، با انتشار توییتی اعلام کرد که تا ساعت 10 شب سه‌شنبه 2 دی 99، 17 هزار و 12 نفر برای شنیدن شرایط مشارکت در آزمایش‌های بالینی واکسن کرونای ستاد اجرایی فرمان امام با 4030 تماس گرفتند و از این میان، 9911 نفر برای مشارکت در آزمایش‌ها اعلام آمادگی کردند.

واکسن کرونا ایرانی قرار است از اواسط هفته‌ی آینده به 56 نفر تزریق شود. البته واکسن ابتدا روی یک نفر، سپس سه نفر و پس از آن روی 56 داوطلب آزمایش خواهد شد. شرکت‌کنندگان در تست بالینی واکسن باید دارای شرایطی از جمله سن 18 تا 50 سال و بدون هیچ‌گونه سابقه‌ی بیماری مزمن و بیماری آلرژیک باشند. پیش از تزریق واکسن، از داوطلبان تست سرولوژی گرفته می‌شود تا با بررسی وجود آنتی‌بادی در بدن آن‌ها، از نداشتن سابقه‌ی ابتلا به کرونا اطمینان حاصل شود.

واکسن دو مرتبه با فاصله‌ی یک هفته، به افراد تزریق خواهد شد. به‌علاوه داوطلبان تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرند و هدیه‌ای به آن‌ها داده می‌شود.

https://www.zoomit.ir/health-medical/366231-9911-iranian-voluntare-corona-vaccine-test/


خودروی خودران اپل احتمالا با فناوری باتری انقلابی همراه خواهد بو

خودروی خودران اپل احتمالا با فناوری باتری انقلابی همراه خواهد بود

 

بر اساس اخبار منتشرشده، اپل در حال پیشروی در توسعه‌ی خودروی خودران است که احتمالا با فناوری باتری پیشرفته‌ در سال 2024 عرضه خواهد شد.

اپل چندین سال است که خودروی خودران پروژه‌ی تایتان یا همان اپل کار (Apple Car) را توسعه می‌دهد و اگر اخبار را دنبال کرده باشید، می‌دانید که بارها اقدام به ثبت اختراع جدید با موضوع سیستم‌ها و مکانیزم‌های خودران کرده است. روز گذشته خبری مبنی بر عرضه‌ی خودروی فیزیکی اپل در سال 2021 منتشر شد؛ البته کمی دور از انتظار است که اپل سال آینده‌ی میلادی این اتومبیل را عرضه کند. زمان یادشده را بعضی از منابع، مانند افشاگر نام‌آشنای محصولات اپل، جان پراسر، رد کرده‌اند. حال گفته می‌شود اپل این خودرو را در سال 2024 و مجهز به باتری انقلابی عرضه خواهد کرد که به نظر می‌رسد این خبر کمی به واقعیت نزدیک‌تر باشد.

، طراحی باتری جدیدی است که می‌تواند به‌طور بنیادی هزینه‌های باتری را کاهش و دامنه‌ی مسافت طی‌شده‌ی Apple Car با یک بار شارژ را افزایش دهد.

به گفته‌ی خبرگزاری رویترز، کوپرتینویی‌ها با معرفی این خودرو قصد دارند بازار انبوه را هدف قرار دهند. این گزارش خاطرنشان می‌کند که استراتژی اپل کاملا در تضاد با شرکت‌هایی مانند Waymo و Cruise (متعلق به GM) است که به سمت توسعه خدمات اشتراک رانندگی با استفاده از اتومبیل‌های خودران حرکت کرده‌اند. با این اوصاف، این روش بیشتر شبیه به استراتژی تسلا خواهد بود که با خودروهای الکتریکی خودران، موفقیت‌ بسیاری کسب کرده است. مطمئنا غیر ممکن است که بدانیم چهار سال دیگر مقررات مربوط به اتومبیل‌های خودران چگونه خواهد بود؛ بنابراین کیت مستقل اپل می‌تواند به‌تدریج وارد بازار شود و با آرامش قوانین محدودکننده را پشت سَر بگذارد.

 

باتری یادشده مبتنی بر طراحی «تک سلولی» خواهد بود و این امکان را به مهندسان می‌دهد که سلول‌های منفرد را در یک باتری جمع و فضای بسته و غیر قابل استفاده در باتری را آزاد کنند. این طراحی به معنای ماده‌ای فعال‌تر است که می‌تواند پیمودن مسافت بیشتر را به ارمغان آورد. همچنین گفته می‌شود اپل در حال ساخت یک مخلوط شیمیایی جدید برای استفاده در باتری، به نام لیتیوم فسفات آهن (LFP) است که ایمنی بیشتری دارد و احتمال گرم شدن آن کمتر است. به نظر می‌رسد غول فناوری کوپرتینو در حال دستیابی به یک فرمول باتری انقلابی است که یکی از منابع مطلع به دانش فناوری باتری، آن را سطح بعدی باتری‌ها نامیده و به انقلاب نسل اول آیفون تشبیه کرده است.

هنوز مشخص نیست اپل چگونه خودروی خودران را به‌صورت فیزیکی تولید می‌کند؛ ولی احتمال دارد برای ساخت وسایل نقلیه از شرکای تولیدی استفاده کند. علاوه بر این، گفته می‌شود اپل به‌صورت سنتی و مانند آنچه در آیفون‌ و سایر محصولاتش انجام می‌دهد، قطعات خاصی از جمله حسگرهای لایدار (LiDAR) برای استفاده در Apple Car را از شرکت‌های شخص ثالث تهیه خواهد کرد.

بر اساس اطلاعات منتشرشده، غول فناوری کوپرتینو برای مقطعی مذاکره با شرکت کانادایی مگنا اینترنشنال را آغاز کرد؛ اما با توجه به مشخص نبودن هدف اپل، این مذاکرات بی‌نتیجه ماند. شرکت یادشده بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی قطعات خودرو در آمریکای شمالی و بزرگ‌ترین تأمین‌کننده‌ی قطعات مورد نیاز جنرال موتورز، فورد و کرایسلر است. اصلی‌ترین مشتریان مگنا در سطح بین‌المللی شرکت‌های فولکس‌واگن، بی‌ام‌و و تویوتا به حساب می‌آیند.

به ادعای رویترز، این احتمال وجود دارد که اپل دامنه‌ی توسعه‌ی وسایل نقلیه را به سیستم‌های خودران و کیت‌های سخت‌افزاری محدود کند که می‌توانند با یک وسیله نقلیه ادغام شوند و در ادامه به این نکته اشاره می‌کند که محدودیت‌های ایجادشده مرتبط با همه‌گیری ویروس کرونا می‌تواند معرفی Apple Car را تا سال 2025 یا حتی بیشتر، به تأخیر بیندازد.

شایعات مربوط به پروژه تایتان طی سال‌های گذشته به‌صورت دوره‌ای منتشر می‌شود. این پروژه با تغییر جهت و کاهش کارکنان رو‌به‌رو شده است؛ اما به نظر می‌رسد توسعه سیستم‌های خودران همچنان ادامه دارد و منابع و خبرگزاری‌های مختلفی عرضه‌ی این خودرو را در سال‌های آینده قطعی می‌دانند. خبرگزاری دیجی‌تایمز بر این باور است که اپل خودروی خودران را تا سال 2025 روانه‌ی بازار خواهد کرد و مینگ-چی کو، تحلیل‌گر نام‌آشنای محصولات اپل نیز معتقد است این شرکت در نهایت Apple Car را در بازه‌ی زمانی 2023 تا 2025 رونمایی و عرضه خواهد کرد.

چندی پیش مشخص شد که جان جیاناندریا (John Giannander) رئیس بخش هوش مصنوعی اپل، رهبری تیم پروژه‌ی تایتان را بر عهده گرفته است و از این پس خودروی خودران اپل تحت نظارت او توسعه خواهد یافت. علاوه بر این، اخباری مبنی بر همکاری TSMC و اپل به‌منظور تولید تراشه‌های این نوع اتومبیل‌ منتشر شده است.